ตำนานกามายุน คืออะไร (Gamayun) นักทำนาย
- Jynx
- 50 views
ตำนานกามายุน คืออะไร (Gamayun) มันเป็นนกทำนาย ของชาวรัสเซีย ซึ่งเชื่อว่าเป็นสัญลักษณ์ของความรู้ มันอาศัยอยู่บนเกาะ ใกล้กับสวรรค์ มีความเกี่ยวข้องกับ นกอัลโคนอสต์และนกซิริน ส่วนข้อมูลเพิ่มเติม เรารวบรวมมาให้ศึกษาต่อ ด้านล่าง
ต้นกำเนิดของตำนานกามายุน เล่าว่าเทพเจ้าแห่งปัญญาชื่อ “เวเลส (Veles)” เป็นผู้สร้างมันขึ้นมา บางเรื่องบอกว่า มันเกิดมาจากความคิดของเขา ส่วนอีกเวอร์ชันอ้างว่า มันเกิดจากส่วนลึกของความรู้
และนอกจากเทพเวเลส ยังเชื่อว่ามันเกี่ยวข้องกับ เทพเจ้ารัสเซียอื่นๆ เช่น ครีเชน (Kryshen), โคเลียดา (Kolyada) และดาซบอก (Dazhbog)
กามายุนเป็นสัตว์มีปีกครึ่งสตรี ถูกมองว่าเป็นตัวแทนของความสุข เจริญรุ่งเรือง และความสามัคคี เธอเป็นที่รู้จักในบทบาท ผู้ส่งสารแห่งความสันติภาพ และมีชื่อเสียงว่าร้องเพลงไพเราะ โดยชาวสลาฟยกให้เธอเป็นผู้ทำนาย เนื่องจากรู้แจ้งทุกสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลก
ไม่ว่าจะเป็นโลกมนุษย์ โลกของสัตว์ และรู้จักกับเหล่าเทพเจ้า ตำนานบอกว่าเธออาศัยอยู่บนเกาะ ทางตะวันออกใกล้แม่น้ำยูเฟรตีส์ (Euphrates) หรือเอเดน (Eden) มักพบเห็นอยู่ตัวคนเดียว เชื่อว่าเสียงของเธอมีคุณสมบัติพิเศษ สามารถช่วยให้ไขปริศนาที่ยากได้
แต่มีมนุษย์แค่ไม่กี่คน ที่สามารถเข้าใจภาษาของเธอ ซึ่งผู้ที่ถูกเลือก จะได้รับคำทำนายและความมั่งคั่ง กระทั่งถึงยุคที่มีการบันทึก กามายุนกับอัลโคนอสต์ มีบทบาทในศาสนาคริสต์ เมื่อปี ค.ศ. 988 เชื่อว่านกเป็นสัตว์ผู้ปกป้อง และถูกใช้เป็นตราประจำตระกูล เช่น ชาวสโมเลนสค์, ชาวเทอร์บูนี เป็นต้น
ที่มา: The-Gamayun, The bird-maidens in Christianity [1]
ส่วนในภาพวาดของ Victor Vasnetsov ศิลปินชาวรัสเซีย เมื่อปี 1898 ซึ่งทำให้เขาได้รับการยกย่อง ว่าเป็นหนึ่งในจิตรกรที่ดีที่สุดของโลก [2] ปรากฏภาพกามายุนเป็นนกปีกสีดำ หัวเป็นผู้หญิง เกาะอยู่บนหิน
นิทานเกี่ยวกับกามายุนที่มีชื่อเสียง เป็นเรื่องของไก่ตัวผู้สีทอง ที่มีเสียงเตือนเมื่ออันตรายมาถึง ถูกกษัตริย์สั่งให้ลูกชาย 3 คนจับให้ได้ โดยคนเล็กชื่อเจ้าชายอีวาน ตอนแรกจับไก่ได้สำเร็จ ก่อนที่มันจะบินหนีไปได้ และทิ้งขนนกเอาไว้ให้
ซึ่งขนนกดังกล่าว นำพาอีวานไปพบกับอาณาจักรแห่งใหม่ ซึ่งมีราชินีเมเดน (Maiden) เป็นผู้ปกครอง ต่อมาพวกเขาทั้งคู่ตกหลุมรักกัน แต่บิดาของเมเดนไม่เห็นด้วย กระทั่งกามายุนปรากฏตัว และช่วยให้อีวานเอาชนะอุปสรรคได้
กามายุน, อัลโคนอสต์ (Alkonost) และซิริน (Sirin) ไม่ใช่ตัวเดียวกัน โดยกามายุนเป็นสตรีครึ่งนกนักทำนาย มีความรู้ นำทางวิญญาณ ผู้ส่งสารของเทพและผู้คน ส่วนอัลโคนอสต์เป็นตรีครึ่งนกแห่งความสุข ความสงบ เป็นผู้พิทักษ์สวรรค์ ความสามัคคี แต่มีเสียงไพเราะเหมือนกัน
ในขณะที่ซิริน เป็นเพียงคนเดียวที่ใกล้ชิดกับความเศร้า ถูกใช้เป็นตัวแทนของลางบอกเหตุร้าย แต่เมื่ออยู่คู่กับอัลโคนอสต์ พวกเธอจะถูกเรียกว่า นกแห่งความสุขและความเศร้าโศก แสดงถึงอารมณ์สองด้านของมนุษย์ ซึ่งทั้ง 3 คน มีบทบาทที่เชื่อมโยงถึงกัน เป็นความซับซ้อนระหว่างความสุข ความเศร้า ปัญญา ของสาวสลาฟ [3]
ยกตัวอย่างเช่น
ตำนานของนกสาวชื่อกามายุน เชื่อว่าเป็นอีกหนึ่งตัวตนของเทพเจ้าเวเลส ซึ่งเป็นเทพแห่งปัญญา ดิน น้ำ ปศุสัตว์ และยมโลก เธอเปรียบเสมือนหูตาของ 3 อาณาจักร รู้จักกับทั้งทวยเทพและวีรบุรุษรัสเซีย บางตำนานก็บอกว่ามีปีกมีขา บ้างก็ว่าใช้หางสำหรับบิน
นิติรุกศาสตร์ของคำว่า “Gamayun” ไม่ชัดเจน แต่มีการสันนิษฐานว่า อาจแปลมาจากภาษาอิหร่าน ที่มีความหมายว่า ผู้สูงศักดิ์หรือผู้ได้รับพร ส่วนในภาษาเบลารุสแปลว่า การพูดคุยหรือแบ่งปันความรู้ ในขณะที่ภาษารัสเซีย คำว่า gum หมายถึงเสียงร้องเพลง
บันทึกอ้างถึงนกสาวของเวเลส ที่มีอายุมากสุด คือข้อความในหนังสือเมื่อศตวรรษที่ 17-19 โดยพรรณนาว่า มันเป็นนกที่ไม่มีขา ไม่มีปีก แต่ใช้หางช่วยในการบิน เชื่อว่าหากกามายุนไม่มีชีวิตอยู่ สื่อถึงลางบอกเหตุร้าย เกี่ยวกับการเสียชีวิตของนักการเมือง [5]
ซึ่งทฤษฎีการถือกำเนิด คนส่วนใหญ่เชื่อว่า มาจากนกฮูมา (Homa) จากตำนานของชาวอิหร่าน โดยระบุว่านกฮูมา ถูกเรียกว่ากามายุนหลังจากที่ เห็นชาวปาปัวนิวกินีตัดขานกสวรรค์ เพื่อนำไปเป็นเครื่องประดับ แต่เมื่อข้อมูลมาถึงชาวยุโรป พวกเขาจึงคิดว่านกสวรรค์ไม่มีขา จึงคาดว่าอาจเป็นตัวเดียวกัน
